De positie van ouders is belabberd in het onderwijs. Ik wil met deze blog laten zien hoe er met ouders (en kind) wordt omgegaan en met welke machten hen de regie over het kind uit handen wordt genomen in Almere
Het is nogal verwarrend hoe het er aan toe gaat in het onderwijs in Almere. Omdat ik mijn zoon niet naar een andere school kon laten gaan in Almere nadat hij door zijn benen was gezakt omdat hij gepest werd op het OVC, heb ik hier bij meer mensen melding van gedaan. Mijn zoon was al op gesprek geweest bij het Parklyceum, daar hadden ze wel plek. Maar hij werd afgewezen en ze vonden dat hij gewoon in zijn oude school moest blijven, waar hij niet meer heen durfde. Geen duidelijke reden dus.
Lees de hele gang van zaken in mijn eerdere blog: https://janinescherpenberg.wordpress.com/about/blog/moederkracht-tegen-schoolbestuursmacht/
De rijksoverheid geeft aan dat een school niet mag weigeren als er geen duidelijke reden is:
Laat het duidelijk zijn: zijn hulpverlener heeft nadrukkelijk gezegd dat een nieuwe school absoluut noodzakelijk was. Naar ouders wordt niet geluisterd, naar deze hulpverlener ook niet. Waarom niet? Omdat de scholen in Almere de afspraak hebben om tussentijds wisselen niet toe te staan. Anders gezegd: scholen mogen een kind weigeren als ouders deze in december aanmelden. Ouders hebben hierin geen stem. In een gesprek met de directie op 8 januari bij het OVC is verschillende malen, nadrukkelijk gezegd dat “tussentijds wisselen in Almere niet zomaar is toegestaan”. Ik heb herhaalde malen uitgelegd dat mijn zoon er zo ernstig aan toe was dat hij niet meer naar dezelfde school kon gaan. Er was niet een ‘zomaar’.
Inmiddels gaat hij naar een school in Bussum. Maar de afspraak is zo hardnekkig, dat hij nog steeds ingeschreven bleef bij het OVC in Almere. Wij hebben als ouders voorgesteld om er dan maar een maatwerk invulling aan te geven en hij staat nu genoteerd als: afwezig met time-out.
Wanneer ik deze handelswijze meldde bij de inspectie kreeg ik de volgende reactie:
Met andere woorden…. ik heb het idee van een dergelijke afspraak ‘verzonnen’?
De leerplichtambtenaar die bij het gesprek op het OVC aanwezig was en heeft gehoord dat steeds nadrukkelijk werd gezegd dat er nu eenmaal de afspraak was, ontkent dit in een mail als ik vraag om haar bevestiging. Zij zegt dus ook dat ik dit verzonnen heb.
Ik vraag me werkelijk af hoe de leerplichtambtenaar dan kan uitleggen waarom mijn zoon bij het Parklyceum is geweigerd en waarom hij nog steeds bij zijn oude school ingeschreven moet staan.
De wethouder formuleert het ‘ontkennen’ van de afspraak wat voorzichtiger. Maar duidelijk is dat ouders geen inbreng hebben en dat het niet de bedoeling is te wisselen. Zorgvuldig omgaan en handelen in het belang van de leerling lijkt ver te zoeken als het gepeste, beschadigde kind afgewezen wordt op een Almeerse school en het advies van de hulpverlener van een kind in de wind wordt geslagen. Hoezo zorgvuldig? Hoezo in het belang van het kind? De directeur heeft het woord terwijl hij het kind niet eens kent en het dossier niet is bijgehouden.
Dan blijken meer ouders te horen hebben gekregen dat zij tussentijds niet mogen wisselen van de scholen. Hun kind zit niet goed op de school. Deze ouders hebben redenen om te zoeken naar een oplossing. Maar dat wordt belemmerd. Ouders hebben daarover niets te zeggen. De krant ‘Almere Dichtbij’ schrijft er een stukje over. En wat blijkt. De scholen geven toe dat de afspraak er wel degelijk is. Hoe kan dat nu?
De scholen zeggen: “Leerlingen verliezen een vertrouwde omgeving, voor de schoolorganisatie betekent een overstap extra werk omdat een nieuwe leerling een goede inpassing in de bestaande groep vereist en voor ouders is het een verkeerd signaal omdat problemen niet onder ogen worden gezien, maar vermeden.”
Zeer beledigend als je bedenkt dat de omgeving helemaal niet zo vertrouwd en veilig is en dat het probleem (pesten) vooral vermeden werd door de school en bovendien ook de vraag om zorg”. Ouders horen ALTIJD serieus genomen te worden. Daarmee het kind.
Dan laat de wethouder weten achter het ‘strenge’ overstapbeleid te staan. In sommige gevallen moet het wel mogelijk zijn. Maar ouders worden in principe vanzelf beschuldigd van gemakkelijk ‘schoolshoppen’. Hij heeft het er niet over dat de scholen zelfs het advies van een hulpverlener in de wind slaan bij mijn zoon. Zeer kwalijk.
Het blijkt dat inspectie en wethouder een afspraak hebben n.a.v. mijn klacht. Dat mag ik dus in de krant lezen. Waarom heb ik daar geen vertrouwen in?
Hoe het hoort: als ouders bepalen dat hun kind niet gelukkig is op de huidige school en zij besluiten dat overstappen noodzakelijk is, horen zij hierin serieus genomen te worden. Een algemeen geldende afspraak is kwalijk. Elke situatie moet weer steeds opnieuw bekeken worden. Regels om dit te belemmeren omdat er enkele ouders zijn die makkelijk ‘hoppen’ belemmeren de belangen van het kind. Zoals die van mijn zoon die door zijn benen zakte omdat hij het niet meer kon opbrengen om nog langer naar ‘die kinderen’ te gaan. Hij is nog steeds een leerling van zijn oude school.
Scholen zouden naar ouders moeten luisteren en zo de informatie die zij krijgen uit de gesprekken over redenen voor overstappen moeten gebruiken voor eigen evaluatie en verbetering van hun organisatie.
Wat was bij ons de reden:
– niet die zorg gegeven waar we al twee jaar om vroegen
– geen dossier bijhouden waardoor de school totaal geen inzicht had in die vragen om zorg
– een noodkreet van een kind negeren en afsnauwen (hij gaf aan dat hij geen aansluiting vond in de groep)
– Een vraag om snel overleg als het kind is ingezakt en niet meer naar school kan compleet negeren
– een overspannen kind met vrees om naar school te gaan, naar de sportclub te gaan, naar het centrum, naar de winkel…
Overstappen was niet ‘zomaar’ en had de school open gestaan, dan had het OVC verbeteringen kunnen brengen in de organisatie. Dat is nu beslist niet het geval.
janine scherpenberg 